Teatr Moich Marzeń zaprosił klasę I „b” na bajkę muzyczną „O Czerwonym Kapturku, czyli do prawdy po sznurku”. Była to barwna opowieść o perypetiach dziewczynki wędrującej przez las do chorej babci. Spektakl rozpoczęła melodyjna piosenka, której refren stał się tematem przewodnim. Dzięki fantazji twórczej autora scenariusza udało się stworzyć niepowtarzalny splot wydarzeń i występujących w nim postaci. Z natury zły wilk jest Dżentelmenem, który uwielbia zapach kwiatów. Postacią, która wplątała wilka w intrygę wyzwalając w nim pierwotne instynkty była podstępna wiewiórka. To zestawienie charakterów nasuwało w trakcie trwania przedstawienia dwa przysłowia: „Nie taki diabeł straszny jak go malują i „Nie wszystko złoto, co się świeci”. Wszystkim wydarzeniom przyglądała się sowa – mądra głowa (kukła), która będąc autorytetem, pomaga Kapturkowi ocenić trudną sytuację. Spektakl niósł również inne wartości edukacyjne i jak każda bajka kończył się czytelnym dla widza morałem. Dynamika, z jaką jest wyreżyserowana była sztuka, udzielała się widzom w każdym wieku, czego dowodem były liczne wybuchy euforii i śmiechu.
Rockowa piosenka babci czy charakterystyczna postać gajowego podsycały jeszcze bardziej zbudowaną atmosferę. Dzięki tym walorom przedstawienie nie dłużyło się, a najmłodsza publiczność wyszła z niego uśmiechnięta. Barwna scenografia, bogate kostiumy
i niepowtarzalne maski przy udziale efektów specjalnych pozostawiły na długi czas bajkowe wspomnienia. Należy też podkreślić profesjonalną grę aktorów, którzy poprzez interakcję
z dziećmi wciągnęła je w zaczarowany świat. Całość spektaklu dopełniły piosenki, których refreny były śpiewane jeszcze długo po opuszczeniu kurtyny.